Bij het monumentale Mutsaerspaviljoen, in 1929 gebouwd bovenop de steilrand van het Venlose Maasterras, is in de loop der jaren een gebouwencomplex ontstaan waar ook jeugdpsychiatrisch ziekenhuis De Drie Vennen deel van uitmaakt. Bij De Drie Vennen ziekenhuis was behoefte aan een uitbreiding om te voorzien ambulante geestelijke gezondheidszorg voor jongeren met daarbij ook een logeerafdeling.
Eerst is een studie verricht naar de landschappelijke inpassing. Het bestaande gebouwencomplex heeft zich in de loop van de tijd ontwikkeld tot, naast het prachtige monumentale hoofdgebouw, een aantal zelfstandige paviljoens met symmetrische gebouwvleugels, deels onder scheve hoek. Gekozen werd om op de meest geschikte locatie een nieuw paviljoen te realiseren met dezelfde kenmerken. De structuur van het gebouw is neutraal en flexibel met het oog op mogelijke functieveranderingen en uitbreiding. Alle facilitaire functies, zoals toiletten en dienstruimten, zijn in de kern van het gebouw georganiseerd, zodat de vleugels verder vrij indeelbaar zijn.
Het programma was lastig vanwege de combinatie van een woonfunctie met een klinische functie. In het logeerhuis maar ook in de behandelafdeling is een huiselijke sfeer nagestreefd. Een symmetrisch totaalbeeld is gerealiseerd door de langere vleugel (zie foto) terug te laten springen bij de eigen entree van het logeerhuis. De ramen zijn economisch van afmetingen met lage borstwering (onder bureauhoogte) en bovendorpel voor intimiteit en een prettige relatie met het omringende bos.
De flexibele opzet heeft zijn waarde bewezen: bij verhuizing van logeerafdeling kon de vrijkomende ruimte gemakkelijk worden benut voor uitbreiding van de klinische functie.
opdrachtgever psychiatrisch ziekenhuis De Drie Vennen
plaats Venlo
programma ambulante geestelijke gezondheidszorg voor jongeren en logeerafdeling
ontwerpteam Freek Draisma, De Bruin/ Kokon architecten
status gerealiseerd